Geçtiğimiz günlerde haberleri izlerken, TÜİK işsizlik istatistiklerini 30 saniyelik haber niteliğinde söyleyerek geçen haber spikerine bakınca, insanların acılarının ne kadar basite indirgendiğini gördüm ve içim parçalandı. Sizi rakamlara boğmayacağım değerli okurlarım. Çünkü burada rakamlar değil, hayatlar ve hikâyeler önemli.
Yine bu haberden bir gün sonra, sayın Cumhurbaşkanımız' da bir konuşmasında değinerek rakamlar üzerinden örnekler verdi. Ne kadar kolay değil mi ? Öyleyse sorularımızı soralım ve bir hatırlatmada bulunalım. Ben Covid 19 sürecinde tam iki yıl çalışmadım, iş bulamadım. Bu süreçte psikolojik sorunlar yaşayarak depresyona girdim.
Her gün 3 öğün yemek yerine, 3 öğün hakaret işitiyordum. Sen hiç sevdiklerin ve ailen tarafından suçlanıp hakaret yedin mi reis ?
Gururuna dokunuyor olsa da cevap verememek insanın boğazını düğümlüyor. Sen hiç yumruğunu sıkarak yutkundun mu reis ?
İşsizsin diye telefonların çalmaz. Kimse seni aramaz, yolda gören yolunu çevirir giderken telefonun faturası hiç şaşmaz gününde gelir. Sanki işsizlik bulaşıcı hastalıkmış gibi herkes uzaklaşır senden. Yapa yalnız bir insan olursun. Sen hiç böyle bir yalnızlık yaşadın mı reis ?
Çalışınca 1 ay, 1 ay gibidir ama işsizken 1 ay 3 ay gibidir. Herşey üst üste gelir. Ev kirası, doğalgaz, elektrik, su faturası gününü şaşırmaz. İlginçtir işsiz oldun mu evdeki eşyalarda senden nefret eder. Buldu mu işsiz oluşunun fırsatını hepsi peşpeşe bozulur. Çıkmazlar içinde boğulur kalırsın. Sen hiç çıkmazda kaldın mı reis ?
İş ararsın cadde cadde. Gittiğin yerlerde tecrüben var mı diye sorarlar. İyide ben çalışmasam nasıl tecrübe edinirim dersin kimse takmaz seni. Yine yalın ayak yürüyüp gider bir parkta oturup çocukları izleyip akşam olmasını beklersin. Sen hiç reddedildin mi reis ?
Cadde de yürürken ellerin cebinde. Cebinde ki bozuk paralar tak rak ses yapar. Dönercinin önünden geçersin kokusu öyle bir güzel gelir ki. Doyamazsın ama paran yetmediği için dişini sıkar boş midene ve cebine küfrede ede gidersin. Sen hiç parasız kaldın mı reis ?
İnternet siteleri üzerinden tuhaf tuhaf iş ilanlarına bakarsın. Ararsın ama, ya alım yapılmıştır yada telefonuna bakılmamıştır. Düşüne düşüne filozof olur insan. Geçer bir yol kenarı parkında otururken geçen arabaları sayarsın. Acaba insanlar mı çok, arabalar mı çok diye merak edip matematik hesabına girişirsin. Halbuki cebinde metelik yokken, matematik hesabına durursun. Sen hiç işsizlikten kafayı sıyırdın mı reis ?
Bütün arkadaşların lüks mekanlarda oturup gününü gün ederken. Cadde de tesadüfen karşılaştığında yolunu değiştirirler. Denk geldim de “Ya numaran silinmiş” ayağına yatarlar. Onlar mutluyken sen saç sakal karışmış gezersin kimse bakmaz yüzüne. Sen hiç arkadaşların tarafından dışlandın mı reis ?
Aslında söylenecek ve sorulacak çok soru var. Fakat okuma yazmanın en dip seviyede olduğu ülkemizde, bu yazımı sabırla okuyacağınızdan şüpheli olduğum için kısa tutuyorum. Buradan sayın Cumhurbaşkanımıza tavsiyem rakamlar değil, hayatlar ve hikâyeler üzerinden konuşmasıdır.
Saygılarımla...